Λίγα λόγια για όσους είναι έτοιμοι να βουτήξουν στα βρωμόνερα του ΠΟΤΑΜΙού! Ακολουθήστε τους ηλεκτρονικούς συνδέσμους για να δείτε αν όντως κρατάω το κεφάλι έξω από το νερό!
(Ένα καλό άρθρο με συνολική κριτική μπορείτε να βρείτε στη σελίδα του Συλλόγους Μαρξιστικής Σκέψης "Γιάννης Κορδάτος".)
1. Ενώ υποτίθεται έρχεται να υπερβεί τη δήθεν "ξεπερασμένη" αντίθεση "αριστεράς" - "δεξιάς", οι θέσεις του διέπονται από τον πιο δεξιό, νεοφιλελεύθερο τρόπο σκέψης για την οικονομία, το κράτος, το άτομο, την επιχείρηση κοκ (αν και πρωτότυπα διατυπωμένες...!).
2. Ενώ υποτίθεται ότι πρόκειται για ένα κόμμα-"κίνημα", φτιαγμένο από τον κόσμο και ενάντια στο "κομματικό" σύστημα, το καταστατικό του έχει αρκετή δημοκρατία στη βάση, αλλά και πολύ ολιγαρχία ή και "αυτοκρατορία" του λεγόμενου "Επικεφαλής" (του κυρίου "ΕΓΩ θα σώσω τη χώρα"...) στην κορυφή... πχ Αφού γίνει μια μεγάλη διαδικασία (αυτο)προτάσεων για υποψήφιους βουλευτές η αρμόδια επιτροπή "εισηγείται" στον "Επικεφαλής", προφανώς για να αποφασίσει αυτός, όπως σε κάθε καλό, παραδοσιακό, αρχηγικό κόμμα... Ήδη έχουν παραιτηθεί πολλά από τα ιδρυτικά του μέλη λόγο του τρόπου που αποφασίστηκε η συνεργασία με τους "Μεταρρυθμιστές" του Λυκούδη, αλλά και για άλλες αποφάσεις που φέρεται να παίρνει ο Σ. Θεοδωράκης πρακτικά μόνος του...
3. Οι θέσεις του διέπονται από τον φασισμό της δήθεν "κοινής λογικής". Δηλ. μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που υπάρχουν για δεκαετίες ή και αιώνες αντιμετωπίζονται ως ζητήματα "έξυπνων τεχνοκρατικών λύσεων" ή εντιμότητας και δημοκρατικού θεσμικού ελέγχου αυτών που θα τις εφαρμόσουν (δείτε αυτό το προεκλογικό σποτ για μια γελοία ηθικοπλαστική πλευρά του...φαινομένου). Έτσι, η πλήρης αποδοχή του σημερινού νεοφιλελεύθερου κόσμου μασκαρεύεται ως κοινή λογική, ενάντια στην οποία, φυσικά, δεν μπορείς να πας! πχ Για το χρέος το πρόγραμμα λέει ότι είναι "εξωπραγματική" η μονομερής διαγραφή του, παρόλο που έχει γίνει πολλές φορές στο ιστορικό παρελθόν, με πιο πρόσφατες περιπτώσεις αυτές της Αργεντινής και της Ισλανδίας. Αντίστοιχα, ζήτημα κοινής λογικής για το ΠΟΤΑΜΙ είναι και η συμμετοχή στην ΕΕ, παρόλο που, όταν προέκυψε ως ΕΟΚ ή ως συνθήκη του Μάαστριχτ, δίχασε τόσο τον ελληνικό λαό (ακόμη και το ΠΑΣΟΚ και τον Πάγκαλο...) που δε διακινδύνεψαν οι θιασώτες της ένα δημοψήφισμα... Παρομοίως, το ΝΑΤΟ δεν αναφέρεται πουθενά στο πρόγραμμά του λες και είναι αυτονόητο ότι η Ελλάδα πρέπει να συμβάλλει στις απανταχού σφαγές που διαπράττει, ή λες και ξεχάστηκε ο ρόλος του στην ελληνική Χούντα και στην τραγωδία της Κύπρου. Συνολικά, και δεδομένου πόσοι επιστήμονες βρίσκονται στις γραμμές του, είναι λυπηρό οι ίδιοι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν με συστηματικό τρόπο το επιστημονικό ή επαγγελματικό τους αντικείμενο, να πιστεύουν ότι η οικονομία ή η πολιτική είναι θέμα απλά "κοινής λογικής", κι όχι μελέτης και αλλαγής πολύπλοκων κοινωνικών σχέσεων...
4. Οι θέσεις του ΠΟΤΑΜΙού για τη μετανάστευση (κι όχι μόνο...) προσεγγίζουν τις ακροδεξιές θέσεις που συναντώνται ανά την Ευρώπη. Παραγνωρίζοντας τις αιτίες (πόλεμοι της Δύσης/του ΝΑΤΟ στις χώρες τους, οικονομική ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση) της άυξησης της παγκόσμιας μετανάστευσης, ή, μάλλον, τις περισσότερες φορές, της προσφυγιάς, αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους αυτούς ως Β' κατηγορίας, που θα τους πούμε εμείς πού, πόσοι, και πώς θα μείνουν. Ταυτόχρονα, δεν αναφέρεται καθόλου τί θα γίνει αν η Γερμανία των Βαυαρών, η Γαλλία της Λεπέν, και η Βρετανία που πιθανότατα θα έχει δημοψήφισμα εξόδου από την ΕΕ με βασικό κίνητρο τον περιορισμό των μεταναστών από την Ανατολική Ευρώπη, δε συμφωνήσουν με την τροποποίηση της συμφωνίας του Δουβλίνου. (Το ΠΟΤΑΜΙ προτείνει Ευρωπαϊκό άσυλο για τους πρόσφυγες, με τη βοήθεια του οποίου θα μπορούν να ταξιδέψουν από την Ελλάδα στην υπόλοιπη ΕΕ). Εν τω μεταξύ, τί θα γίνει με το στρατόπεδο συγκέντρωσης - όνειδος της Αμυγδαλέζας;
5. ΄Ολοι πρέπει να προβληματιστούμε για τον τρόπο εμφάνισης αυτού του κόμματος, ακόμα και αν δεν πιστεύουμε τις φήμες περί κόμματος φτιαγμένου από το ίδρυμα Λαμπράκη, το MEGA κοκ Η πολιτική σκηνή έχει την Αριστερά και τη Δεξιά, ούτε τυχαία, ούτε από κεκτημένη ταχύτητα από το παρελθόν. Αποτελούν τρόπους έκφρασης υπαρκτών κοινωνικών αντιθέσεων ως πολιτική συνείδηση και πράξη, κι έχουν ιστορία δεκαετιών και αιώνων. Έτσι, ακόμη κι όταν σχηματίζονται καινούρια κόμματα, βασίζονται σε ιδέες, δομές κοινωνικές σχέσεις και πρόσωπα που έχουν μια ΙΣΤΟΡΙΑ. Το κόμμα αυτό πρώτα ανακοινώθηκε στην τηλεόραση, και μετά απέκτησε μέλη, πρόγραμμα κι ιδεολογία (που δεν ομολογεί...). Αυτό από μόνο του αποτελεί μια νέα μορφή φασισμού, δηλ. η διαμόρφωση της πολιτικής συνείδησης και πράξης τόσο πολύ "από τα πάνω", δηλ. από φορείς της σύγχρονης εξουσίας, όπως είναι τα ΜΜΕ και οι ιδιοκτήτες τους. Εννοείται ότι, όπως κάθε μορφή φασισμού, βασίζεται στο λαϊκισμό (της "κοινής λογικής" που ανέφερα πιο πάνω). Όπως άκουσα κάποιον να λέει "ο ΣΘ απαντάει στις ερωτήσεις με τον ίδιο τρόπο που θα το έκανα κι εγώ". Αντίστοιχα πιστεύουν κι αυτοί που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή (ΧΑ) ή αυτοί που μούντζωναν τη Βουλή και φώναζαν "να καεί, να καεί το ... η Βουλή". Δε χρειάζεται καμία μελέτη ή συζήτηση για την οικονομία, την πολιτική κτλ, δε χρειάζεται συμμετοχή και δραστηριοποίηση στα κοινωνικά ζητήματα, στον συνδικαλισμό κοκ για να διαμορφωθεί μια τέτοια συνείδηση της "κοινής λογικής"... Φυσικά το ΠΟΤΑΜΙ διαφέρει από το φασισμό/λαϊκισμό της ΧΑ. Πρόκειται για το φασισμό του μεταμοντέρνου χίπστερ, με διδακτορικό ή έστω μεταπτυχιακό!, και τελικά θα το ψηφίσουν (σε αυτή τη φάση που το ρεύμα στη νεολαία το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ) ο πρώην ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, ίσως και θαυμαστής της περιόδου Σιμίτη, που σήμερα ντρέπεται να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, αλλά δε θέλει και να "ρισκάρει" με το ΣΥΡΙΖΑ...
Τέλος, όσο για το ρόλο που προορίζεται το Ποτάμι να παίξει στην ελληνική πολιτική σκηνή, ενδεικτικό είναι αυτό το άρθρο...
(Ένα καλό άρθρο με συνολική κριτική μπορείτε να βρείτε στη σελίδα του Συλλόγους Μαρξιστικής Σκέψης "Γιάννης Κορδάτος".)
1. Ενώ υποτίθεται έρχεται να υπερβεί τη δήθεν "ξεπερασμένη" αντίθεση "αριστεράς" - "δεξιάς", οι θέσεις του διέπονται από τον πιο δεξιό, νεοφιλελεύθερο τρόπο σκέψης για την οικονομία, το κράτος, το άτομο, την επιχείρηση κοκ (αν και πρωτότυπα διατυπωμένες...!).
2. Ενώ υποτίθεται ότι πρόκειται για ένα κόμμα-"κίνημα", φτιαγμένο από τον κόσμο και ενάντια στο "κομματικό" σύστημα, το καταστατικό του έχει αρκετή δημοκρατία στη βάση, αλλά και πολύ ολιγαρχία ή και "αυτοκρατορία" του λεγόμενου "Επικεφαλής" (του κυρίου "ΕΓΩ θα σώσω τη χώρα"...) στην κορυφή... πχ Αφού γίνει μια μεγάλη διαδικασία (αυτο)προτάσεων για υποψήφιους βουλευτές η αρμόδια επιτροπή "εισηγείται" στον "Επικεφαλής", προφανώς για να αποφασίσει αυτός, όπως σε κάθε καλό, παραδοσιακό, αρχηγικό κόμμα... Ήδη έχουν παραιτηθεί πολλά από τα ιδρυτικά του μέλη λόγο του τρόπου που αποφασίστηκε η συνεργασία με τους "Μεταρρυθμιστές" του Λυκούδη, αλλά και για άλλες αποφάσεις που φέρεται να παίρνει ο Σ. Θεοδωράκης πρακτικά μόνος του...
3. Οι θέσεις του διέπονται από τον φασισμό της δήθεν "κοινής λογικής". Δηλ. μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που υπάρχουν για δεκαετίες ή και αιώνες αντιμετωπίζονται ως ζητήματα "έξυπνων τεχνοκρατικών λύσεων" ή εντιμότητας και δημοκρατικού θεσμικού ελέγχου αυτών που θα τις εφαρμόσουν (δείτε αυτό το προεκλογικό σποτ για μια γελοία ηθικοπλαστική πλευρά του...φαινομένου). Έτσι, η πλήρης αποδοχή του σημερινού νεοφιλελεύθερου κόσμου μασκαρεύεται ως κοινή λογική, ενάντια στην οποία, φυσικά, δεν μπορείς να πας! πχ Για το χρέος το πρόγραμμα λέει ότι είναι "εξωπραγματική" η μονομερής διαγραφή του, παρόλο που έχει γίνει πολλές φορές στο ιστορικό παρελθόν, με πιο πρόσφατες περιπτώσεις αυτές της Αργεντινής και της Ισλανδίας. Αντίστοιχα, ζήτημα κοινής λογικής για το ΠΟΤΑΜΙ είναι και η συμμετοχή στην ΕΕ, παρόλο που, όταν προέκυψε ως ΕΟΚ ή ως συνθήκη του Μάαστριχτ, δίχασε τόσο τον ελληνικό λαό (ακόμη και το ΠΑΣΟΚ και τον Πάγκαλο...) που δε διακινδύνεψαν οι θιασώτες της ένα δημοψήφισμα... Παρομοίως, το ΝΑΤΟ δεν αναφέρεται πουθενά στο πρόγραμμά του λες και είναι αυτονόητο ότι η Ελλάδα πρέπει να συμβάλλει στις απανταχού σφαγές που διαπράττει, ή λες και ξεχάστηκε ο ρόλος του στην ελληνική Χούντα και στην τραγωδία της Κύπρου. Συνολικά, και δεδομένου πόσοι επιστήμονες βρίσκονται στις γραμμές του, είναι λυπηρό οι ίδιοι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν με συστηματικό τρόπο το επιστημονικό ή επαγγελματικό τους αντικείμενο, να πιστεύουν ότι η οικονομία ή η πολιτική είναι θέμα απλά "κοινής λογικής", κι όχι μελέτης και αλλαγής πολύπλοκων κοινωνικών σχέσεων...
4. Οι θέσεις του ΠΟΤΑΜΙού για τη μετανάστευση (κι όχι μόνο...) προσεγγίζουν τις ακροδεξιές θέσεις που συναντώνται ανά την Ευρώπη. Παραγνωρίζοντας τις αιτίες (πόλεμοι της Δύσης/του ΝΑΤΟ στις χώρες τους, οικονομική ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση) της άυξησης της παγκόσμιας μετανάστευσης, ή, μάλλον, τις περισσότερες φορές, της προσφυγιάς, αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους αυτούς ως Β' κατηγορίας, που θα τους πούμε εμείς πού, πόσοι, και πώς θα μείνουν. Ταυτόχρονα, δεν αναφέρεται καθόλου τί θα γίνει αν η Γερμανία των Βαυαρών, η Γαλλία της Λεπέν, και η Βρετανία που πιθανότατα θα έχει δημοψήφισμα εξόδου από την ΕΕ με βασικό κίνητρο τον περιορισμό των μεταναστών από την Ανατολική Ευρώπη, δε συμφωνήσουν με την τροποποίηση της συμφωνίας του Δουβλίνου. (Το ΠΟΤΑΜΙ προτείνει Ευρωπαϊκό άσυλο για τους πρόσφυγες, με τη βοήθεια του οποίου θα μπορούν να ταξιδέψουν από την Ελλάδα στην υπόλοιπη ΕΕ). Εν τω μεταξύ, τί θα γίνει με το στρατόπεδο συγκέντρωσης - όνειδος της Αμυγδαλέζας;
5. ΄Ολοι πρέπει να προβληματιστούμε για τον τρόπο εμφάνισης αυτού του κόμματος, ακόμα και αν δεν πιστεύουμε τις φήμες περί κόμματος φτιαγμένου από το ίδρυμα Λαμπράκη, το MEGA κοκ Η πολιτική σκηνή έχει την Αριστερά και τη Δεξιά, ούτε τυχαία, ούτε από κεκτημένη ταχύτητα από το παρελθόν. Αποτελούν τρόπους έκφρασης υπαρκτών κοινωνικών αντιθέσεων ως πολιτική συνείδηση και πράξη, κι έχουν ιστορία δεκαετιών και αιώνων. Έτσι, ακόμη κι όταν σχηματίζονται καινούρια κόμματα, βασίζονται σε ιδέες, δομές κοινωνικές σχέσεις και πρόσωπα που έχουν μια ΙΣΤΟΡΙΑ. Το κόμμα αυτό πρώτα ανακοινώθηκε στην τηλεόραση, και μετά απέκτησε μέλη, πρόγραμμα κι ιδεολογία (που δεν ομολογεί...). Αυτό από μόνο του αποτελεί μια νέα μορφή φασισμού, δηλ. η διαμόρφωση της πολιτικής συνείδησης και πράξης τόσο πολύ "από τα πάνω", δηλ. από φορείς της σύγχρονης εξουσίας, όπως είναι τα ΜΜΕ και οι ιδιοκτήτες τους. Εννοείται ότι, όπως κάθε μορφή φασισμού, βασίζεται στο λαϊκισμό (της "κοινής λογικής" που ανέφερα πιο πάνω). Όπως άκουσα κάποιον να λέει "ο ΣΘ απαντάει στις ερωτήσεις με τον ίδιο τρόπο που θα το έκανα κι εγώ". Αντίστοιχα πιστεύουν κι αυτοί που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή (ΧΑ) ή αυτοί που μούντζωναν τη Βουλή και φώναζαν "να καεί, να καεί το ... η Βουλή". Δε χρειάζεται καμία μελέτη ή συζήτηση για την οικονομία, την πολιτική κτλ, δε χρειάζεται συμμετοχή και δραστηριοποίηση στα κοινωνικά ζητήματα, στον συνδικαλισμό κοκ για να διαμορφωθεί μια τέτοια συνείδηση της "κοινής λογικής"... Φυσικά το ΠΟΤΑΜΙ διαφέρει από το φασισμό/λαϊκισμό της ΧΑ. Πρόκειται για το φασισμό του μεταμοντέρνου χίπστερ, με διδακτορικό ή έστω μεταπτυχιακό!, και τελικά θα το ψηφίσουν (σε αυτή τη φάση που το ρεύμα στη νεολαία το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ) ο πρώην ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, ίσως και θαυμαστής της περιόδου Σιμίτη, που σήμερα ντρέπεται να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, αλλά δε θέλει και να "ρισκάρει" με το ΣΥΡΙΖΑ...
Τέλος, όσο για το ρόλο που προορίζεται το Ποτάμι να παίξει στην ελληνική πολιτική σκηνή, ενδεικτικό είναι αυτό το άρθρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευτεί μόνο αν περιέχει το ονοματεπώνυμό σας και κατόπιν επιβεβαίωσής της ταυτότητάς σας. Αν είναι η πρώτη φορά που σχολιάζετε, παρακαλώ στείλτε μου και τα στοιχεία επικοινωνίας σας (πχ e-mail) με ένα e-mail.