Αποτίμηση των κινητοποιήσεων της Πρωτομαγιάς

Η φωτογραφία είναι από το ρεπορτάζ του imerodromos.gr

Γράφαμε τις παραμονές της Πρωτομαγιάς για την πραγματική και συμβολική σημασία της φετινής απεργίας τα εξής:

Στη φετινή Πρωτομαγιά πρέπει να δεχθεί ένα πλήγμα αυτή η προσπάθεια που γίνεται για να κυριαρχήσει στο λαό ένα είδος κοινωνικής συνείδησης φοβισμένης για τη ζωή της, κλεισμένης στον εαυτό της στη προσπάθεια για ατομική επιβίωση, και πλήρως υποταγμένης στη καπιταλιστική εξουσία.

Στο άρθρο αυτό προσπαθήσαμε να συμπυκνώσουμε την άποψή μας ότι

·       οι πραγματικές, ας πούμε υλικές, πλευρές της αντιπαράθεσης με τη κυβέρνηση και την αστική τάξη,

·       και οι συμβολικές, αυτές δηλαδή που αφορούν τη διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης,

βρίσκονται μεταξύ τους σε διαλεκτική σχέση, της οποίας ο συνδετικός κρίκος είναι η μαζική κινητοποίηση του λαού στη βάση

·       απολύτως αναγκαίων αιτημάτων-στόχων (υγειονομικών, οικονομικών, δημοκρατικών), και

·       ενός πολιτικού σχεδίου ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής και σωτηρίας του λαού από τη διπλή υγειονομική και οικονομική κρίση που πυροδοτεί η πανδημία του κορονοϊού.

Αυτή θεωρούμε ότι είναι η εργατική και λαϊκή πολιτική για την περίοδο αυτή, και συμπυκνώνεται στο σύνθημα

«Ο λαός θα σώσει τον λαό.

Αλληλεγγύη, οργάνωση κι αγώνας,

για υγεία, δουλειά, δικαιώματα»

Χωρίς να μηδενίζουμε το γεγονός ότι με τις κινητοποιήσεις που τελικά γίνανε έγινε μια κάποια καθυστερημένη αρχή σε μια τέτοια κατεύθυνση, ότι η κινητοποίηση πχ του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ είχε απήχηση και εξέπεμψε κάποια θετικά «συμβολικά» μηνύματα, ή ότι έγινε προσπάθεια από ορισμένες κομμουνιστικές οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (κυρίως ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ) να κινητοποιηθεί κάποιος κόσμος, δυστυχώς θεωρούμε ότι οι κινητοποιήσεις σημαδεύτηκαν από έναν ετεροκαθορισμό από την αστική πολιτική.

Η πραγματική, αλλά και συμβολική, σημασία της φετινής Πρωτομαγιάς

Διαβάστε το άρθρο μου στη σελίδα του Συλλόγου Μαρξιστικής Σκέψης "Γ. Κορδάτος"...

Ατομικές ελευθερίες ή δημόσια υγεία; Ο διάβολος κρύβεται στη «πολεμική οικονομία».

Διαβάστε το άρθρο στην ιστοσελίδα του Συλλόγου Μαρξιστικής Σκέψης "Γ. Κορδάτος".

Καλύτερα από τώρα, παρά μετά, όταν μπορεί να είναι πολύ αργά...

του Διονύση Περδίκη

Τοποθετηθήκαμε πρόσφατα για την κρισιμότητα της σημερινής ιστορικής συγκυρίας (συνδυασμός πανδημίας, παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, η απάντηση της «πολεμικής οικονομίας» κοκ) με ένα ολοκληρωμένο άρθρο Πανδημία, κρίση, «πολεμική οικονομία» από τη μια, …«κομμουνιστική αμηχανία» από την άλλη;.

Στη βάση της τελευταίας εξέλιξης με την απαγόρευση κυκλοφορίας καταθέτουμε μόνο κάποια ερωτήματα και μερικές ακόμη συγκεκριμένες προτάσεις:

Πανδημία, κρίση, «πολεμική οικονομία» από τη μια, …«κομμουνιστική αμηχανία» από την άλλη;

Οι εξελίξεις στη χώρα μας και στον κόσμο το τελευταίο διάστημα, με το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού, θέτουν τους κομμουνιστές μπροστά σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, και πιθανόν σε μια ιστορική πρόκληση.

Διαβάστε το άρθρο μου στην ιστοσελίδα του Συλλόγου Μαρξιστικής Σκέψης "Γιάνης Κορδάτος"

Για την Επιτροπή Αγώνα Νέων Μεταναστών Βερολίνου

Στην παρούσα ανάρτηση ανακοινώνω την αποχώρησή μου από την Επιτροπή Αγώνα Νέων Μεταναστών Βερολίνου (ΕΑΝΜΒ στο εξής), και κάνω ένα σχετικό σχόλιο.


Οι λόγοι της αποχώρησής μου είναι συνοπτικά οι εξής:

1. Η ΕΑΝΜΒ δε λειτουργεί με δημοκρατικό τρόπο. Η συζήτηση για τα βασικά σημεία της διακήρυξής της είναι τυπική, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της ΕΑΝΜΒ, τα οποία είναι και μέλη του ΚΚΕ και πολύ φυσιολογικά και θεμιτά (λόγω δημοκρατικού συγκεντρωτισμού) λειτουργούν ενιαία, τα θεωρούν μη διαπραγματεύσιμα ("την επιτροπή την κάλεσε το ΚΚΕ με συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο" είναι το επιχείρημα). Αυτό από μόνο του δεν είναι και τόσο κακό. Εν τέλει, αυτός που καλεί σε μια πρωτοβουλία μπορεί να επιλέξει τα όρια μέσα στα οποία αυτή θα κινηθεί. Το κακό είναι ότι το ΚΚΕ ούτε προβάλλει αυτήν την επιλογή του (ισχυριζόμενο ότι "κάθε νέος μετανάστης που θέλει να αγωνιστεί είναι ευπρόσδεκτος"), ούτε ενημερώνει γι' αυτήν αφού κάποιος έρθει στην ΕΑΝΜΒ. Ωστόσο, αν/όταν προκύψει μια διαφωνία για τις δραστηριότητες της ΕΑΝΜΒ, το ΚΚΕ επικαλείται το πολιτικό πλαίσιο, ώστε να επιβάλει με συνοπτικές διαδικασίες το σχεδιασμό του. Παρακάτω θα αναφέρω χαρακτηριστικά παραδείγματα. Η λειτουργία δεν είναι δημοκρατική ούτε όμως στα καθημερινά πρακτικά ζητήματα. Η ...καθοδήγηση του ΚΚΕ έχει στο παρελθόν αποφασίσει για την αναβολή ή την αλλαγή του χρόνου ή του τόπου της συνάντησης της επιτροπής πραγματικά την τελευταία στιγμή. Η ΕΑΝΜΒ έχει βγάλει πολλές ανακοινώσεις και δελτία τύπου χωρίς καμία συζήτηση, με ενημέρωση της πλειοψηφίας των μελών της λίγες ώρες πριν μέσω e-mail. Η ημερήσια διάταξη δεν αποφασίζεται με ερώτηση στα μέλη της ΕΑΝΜΒ, ούτε με προετοιμασία της γραμματείας της, αλλά από το αντίστοιχο όργανο της τοπικής οργάνωσης του ΚΚΕ (φυσικά τα μέλη μπορούν να θέσουν οποιοδήποτε θέμα προς συζήτηση, αλλά δε συμμετέχουν ενεργά στο σχεδιασμό της δράσης). Στον καταμερισμό της δουλειάς εντός της ΕΑΝΜΒ ποτέ δεν αναλαμβάνουν καθήκοντα κάποιας πολιτικής σημασίας τα μη μέλη του ΚΚΕ. Δεδομένης της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών του ΚΚΕ, ελάχιστες φορές προκύπτει κάποια διαφωνία, καμία διαφωνία δεν έχει φτάσει ποτέ σε ψηφοφορία, κι ούτε καν υπάρχει πρόνοια για το τί θα συμβαίνει σε περίπτωση διαφωνίας. Συμπερασματικά, τα μέλη της ΕΑΝΜΒ είναι ουσιαστικά δύο ταχυτήτων παρόλη την τυπική τους ισότητα: τα μέλη του ΚΚΕ και οι υπόλοιποι. 
2. Η ΕΑΝΜΒ αρνείται την κοινή δράση και συνεργασία ή ακόμη και την απλή επικοινωνία με άλλα άτομα, φορείς ή οργανώσεις του μεταναστευτικού κινήματος, φιλανθρωπικά ιδρύματα κτλ που δραστηριοποιούνται σε τομείς σχετικούς με τις διεκδικήσεις της. Η άρνηση αυτή γίνεται εκ μέρους των μελών του ΚΚΕ με επίκληση της πολιτικής διαφωνίας. Δεδομένης της συντριπτικής τους πλειοψηφίας και του τρόπου λειτουργίας που επιβάλλουν τα μέλη του ΚΚΕ, αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει.

Οι δύο αυτοί λόγοι με ανάγκασαν να φύγω καθώς δε θεωρώ ότι μπορεί η συγκεκριμένη επιτροπή να πετύχει ή έστω να προσεγγίσει κάποιον από τους διακηρυγμένους σκοπούς της, ούτε μπορώ, πλέον, να κάνω εγώ κάτι για να το αλλάξω αυτό. 

Οι διαφωνίες μου, όμως, είναι ευρύτερες και αναλύονται παρακάτω.

Καταγγελία ενάντια στο μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ, Γιώργο Μαρίνο

Εγώ, ο Διονύσης Περδίκης, πρώην μέλος του ΚΚΕ στο Βερολίνο,
καταγγέλω το τότε και νυν μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ, Γιώργο Μαρίνο,
ότι σε προσυνεδριακή παρουσίαση των θέσεων της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο,
και απαντώντας στην παρακάτω ερώτηση που του υπέβαλα:

"...Γενικά, συμφωνεί η ΚΕ με τη γραμμή: «ένα συνδικάτο, μία ομοσπονδία, ένα εργατικό κέντρο, μία ΓΣΕΕ» ως θέση αρχής;..."

 απάντησε, ανάμεσα σε άλλα, και σχεδόν αυτολεξεί, τα εξής:

"...Είναι αλήθεια σύντροφοι ότι αυτή ήταν αρχή του Κόμματος... Όμως, σε ποιά χώρα υπάρχει μόνο μία ΓΣΕΕ;... πχ Στη Γαλλία, κάθε κόμμα έχει τη δική του ομοσπονδία... Και να δείτε σύντροφοι ότι στην επανάσταση η ΓΣΕΕ θα είναι με την αντίδραση..."

Μάρτυρας μου για τα παραπάνω είναι μια ολόκληρη κομματική οργάνωση...