Λίγα λόγια για το θολό ΠΟΤΑΜΙ...

Λίγα λόγια για όσους είναι έτοιμοι να βουτήξουν στα βρωμόνερα του ΠΟΤΑΜΙού! Ακολουθήστε τους ηλεκτρονικούς συνδέσμους για να δείτε αν όντως κρατάω το κεφάλι έξω από το νερό!

(Ένα καλό άρθρο με συνολική κριτική μπορείτε να βρείτε στη σελίδα του Συλλόγους Μαρξιστικής Σκέψης "Γιάννης Κορδάτος".)

Γιατί στηρίζω τη Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση. Μέρος Γ’: Για τους συναγωνιστές στη ΜΑΡΣ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Με την παρούσα παρέμβαση επιθυμώ να εξηγήσω την απόφασή μου να στηρίξω τη ΜΑΡΣ, τόσο στις επερχόμενες εθνικές εκλογές, όσο κυρίως στη γενικότερη προσπάθεια για μετωπική συμπόρευση των ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων που εναντιώνονται στον ιμπεριαλισμό των ΕΕ και ΝΑΤΟ, με το πολιτικό πρόγραμμα, τις προϋποθέσεις και τις δεσμεύσεις που συμφωνήθηκαν και καταγράφονται στην κοινή ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ.

Ως μέλος του Συλλόγου Διάδοσης της Μαρξιστικής Σκέψης «Γιάννης Κορδάτος», καλύπτομαι από την πρόσφατη ανακοίνωσή του, αλλά και από τη σχετική αρθρογραφία των συντρόφων Β. Λιόση και Δ. Καλτσώνη, ενώ συμφωνώ στα περισσότερα και με την τοποθέτηση του συντρόφου Π. Γαβάνα. Επομένως, θα επαναλάβω μόνο συνοπτικά κάποια βασικά σημεία των παραπάνω κειμένων, και θα δώσω έναν πιο προσωπικό κι εμπειρικό χαρακτήρα στην παρέμβαση αυτή. Τεκμηρίωση των όσων αναφέρω μπορεί να βρει ο απαιτητικός αναγνώστης στους διάφορους ηλεκτρονικούς συνδέσμους που παραθέτω.

Επίσης, θα απευθυνθώ ξεχωριστά σε όσους προσανατολίζονται να ψηφίσουν κόμματα πιστά στον Ευρω-ατλαντικό μονόδρομο της χώρας μας, δηλ. τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού αυτή τη στιγμή (μέρος Α’), στους συναγωνιστές που προέρχονται –όπως κι εγώ- από το χώρο του ΚΚΕ (μέρος Β’), και στους συναγωνιστές της ΜΑΡΣ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (μέρος Γ’).

Μέρος Γ’: Για τους συναγωνιστές στην ΜΑΡΣ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Γιατί στηρίζω τη Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση. Μέρος Β’: Για τους κομμουνιστές με αναφορά στο σύγχρονο ΚΚΕ

Με την παρούσα παρέμβαση επιθυμώ να εξηγήσω την απόφασή μου να στηρίξω τη ΜΑΡΣ, τόσο στις επερχόμενες εθνικές εκλογές, όσο κυρίως στη γενικότερη προσπάθεια για μετωπική συμπόρευση των ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων που εναντιώνονται στον ιμπεριαλισμό των ΕΕ και ΝΑΤΟ, με το πολιτικό πρόγραμμα, τις προϋποθέσεις και τις δεσμεύσεις που συμφωνήθηκαν και καταγράφονται στην κοινή ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ.

Ως μέλος του Συλλόγου Διάδοσης της Μαρξιστικής Σκέψης «Γιάννης Κορδάτος», καλύπτομαι από την πρόσφατη ανακοίνωσή του, αλλά και από τη σχετική αρθρογραφία των συντρόφων Β. Λιόση και Δ. Καλτσώνη, ενώ συμφωνώ στα περισσότερα και με την τοποθέτηση του συντρόφου Π. Γαβάνα. Επομένως, θα επαναλάβω μόνο συνοπτικά κάποια βασικά σημεία των παραπάνω κειμένων, και θα δώσω έναν πιο προσωπικό κι εμπειρικό χαρακτήρα στην παρέμβαση αυτή. Τεκμηρίωση των όσων αναφέρω μπορεί να βρει ο απαιτητικός αναγνώστης στους διάφορους ηλεκτρονικούς συνδέσμους που παραθέτω.

Επίσης, θα απευθυνθώ ξεχωριστά σε όσους προσανατολίζονται να ψηφίσουν κόμματα πιστά στον Ευρω-ατλαντικό μονόδρομο της χώρας μας, δηλ. τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού αυτή τη στιγμή (μέρος Α’), στους συναγωνιστές που προέρχονται –όπως κι εγώ- από το χώρο του ΚΚΕ (μέρος Β’), και στους συναγωνιστές της ΜΑΡΣ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (μέρος Γ’).

Μέρος Β’: Για τους κομμουνιστές με αναφορά στο σύγχρονο ΚΚΕ

Γιατί στηρίζω τη Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση. Μέρος Α': Για όσους ο σύγχρονος δρόμος καπιταλιστικής ανάπτυξης εντός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ φαντάζει ως μονόδρομος

Με την παρούσα παρέμβαση επιθυμώ να εξηγήσω την απόφασή μου να στηρίξω τη ΜΑΡΣ, τόσο στις επερχόμενες εθνικές εκλογές, όσο κυρίως στη γενικότερη προσπάθεια για μετωπική συμπόρευση των ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων που εναντιώνονται στον ιμπεριαλισμό των ΕΕ και ΝΑΤΟ, με το πολιτικό πρόγραμμα, τις προϋποθέσεις και τις δεσμεύσεις που συμφωνήθηκαν και καταγράφονται στην κοινή ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ.

Ως μέλος του Συλλόγου Διάδοσης της Μαρξιστικής Σκέψης «Γιάννης Κορδάτος», καλύπτομαι από την πρόσφατη ανακοίνωσή του, αλλά και από τη σχετική αρθρογραφία των συντρόφων Β. Λιόση και Δ. Καλτσώνη, ενώ συμφωνώ στα περισσότερα και με την τοποθέτηση του συντρόφου Π. Γαβάνα. Επομένως, θα επαναλάβω μόνο συνοπτικά κάποια βασικά σημεία των παραπάνω κειμένων, και θα δώσω έναν πιο προσωπικό κι εμπειρικό χαρακτήρα στην παρέμβαση αυτή. Τεκμηρίωση των όσων αναφέρω μπορεί να βρει ο απαιτητικός αναγνώστης στους διάφορους ηλεκτρονικούς συνδέσμους που παραθέτω.

Επίσης, θα απευθυνθώ ξεχωριστά σε όσους προσανατολίζονται να ψηφίσουν κόμματα πιστά στον Ευρω-ατλαντικό μονόδρομο της χώρας μας, δηλ. τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού αυτή τη στιγμή (μέρος Α’), στους συναγωνιστές που προέρχονται –όπως κι εγώ- από το χώρο του ΚΚΕ (μέρος Β’), και στους συναγωνιστές της ΜΑΡΣ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (μέρος Γ’).

Α’ μερος: Για όσους ο σύγχρονος δρόμος καπιταλιστικής ανάπτυξης εντός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ φαντάζει ως μονόδρομος

Θέλω κι εγώ να ψηφίσω!

Παραθέτω σύνδεσμο στην ομάδα στο facebook της πρωτοβουλίας για το δικαίωμα ψήφου των Ελλήνων μεταναστών (παρομοίως για το twitter).

Εκεί θα δείτε και την προσωπική μου άποψη:

Θέλω κι εγώ με τη σειρά μου να στηρίξω την πρωτοβουλία αυτή. Πιστεύω ότι όσοι έχουν το εκλογικό δικαίωμα, πρέπει να διευκολύνονται στο να ψηφίσουν όταν βρίσκονται στο εξωτερικό, ακολουθώντας ένα μοντέλο όπως αυτό των Ευρωεκλογών (με κάλπες στα προξενεία/πρεσβείες κτλ).
Το δικαίωμα αυτό είναι ανεξάρτητο μιας συζήτησης που πρέπει να γίνει για το με ποιές προϋποθέσεις πρέπει να δίνεται το εκλογικό δικαίωμα και σε ποιούς. Σε σχέση με αυτό το θέμα, βασική αρχή είναι ότι καθένας πρέπει να αποφασίζει για την πολιτική ζωή της χώρας στην οποία ζει και εργάζεται. Φυσικά, στη σημερινή εποχή, με την έντονη μετανάστευση, προσφυγιά κτλ, αυτή η βασική αρχή πρέπει να προσαρμοστεί στα δεδομένα, αποφεύγοντας, όμως, και διασταλτικές ερμηνείες που θα οδηγούσαν να ψηφίζουν πολίτες άλλων χωρών με απλά μακρυνή καταγωγή από την Ελλάδα.
Στο ίδιο πνεύμα, διαφωνώ με την ιδέα να υπάρχουν εκλογικές περιφέρειες (και βουλευτικές θέσεις) για τον απόδημο Ελληνισμό.
Τέλος, το δικαίωμα ψήφου πρέπει να συνοδευτεί και από την κοινωνική και πολιτική οργάνωση (κόμματα, κοινότητες, άλλες συλλογικότητες) των Ελλήνων μεταναστών στους τόπους που ζουν και εργάζονται, διότι όταν η πολιτικο-κοινωνική ζωή περιορίζεται στο δικαίωμα της ψήφου, γίνεται εύκολα χειραγωγίσιμη...