Προς του φίλους μου που σήμερα πενθούν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ που αγαπήσανε. (Ένα πρόχειρο σχόλιο από το facebook μου)

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέτυχε:


α. διότι ποτέ δεν μπόρεσε να αποκτήσει γερούς δεσμούς με την εργατική τάξη,

β. διότι κανείς δεν ακολουθεί κάποιους που αυτοορίζονται ως "αντί" αντί για κομμουνιστές, σοσιαλιστές κοκ,

γ. διότι κάνατε "αντικαπιταλιστικό" μέτωπο διότι δεν μπορείτε να κάνετε κόμμα, διότι ποτέ δεν τόλμησαν οι οργανώσεις που την συναποτελούν να αυτοδιαλυθούν και να σχηματίσουν ένα πραγματικό ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ, με αυτοπειθαρχία, με ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ συγκεντρωτισμό, στα πρότυπα του κόμματος των μπολσεβίκων που μπορούσε να δρα με συλλογικότητα σα μια γροθιά παρόλες τις μεγάλες αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του, συστεγάζοντας αναρχικούς, λενινιστές, τον Τρότσκι, τον Στάλιν κοκ

δ. διότι εδώ και 5 χρόνια μέσα στην κρίση αναγορεύουν σε κεντρικό ζήτημα την τακτική και το δρόμο προσέγγισης στην επανάσταση, τον "(αντι-)κυβερνητισμό", ως κριτήριο των πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών, χωρίς να έχουν κάνει ούτε μια σοβαρή ανάλυση της ελλ. κοινωνίας και του διεθνούς καπιταλισμού, ώστε να καθορίσουν πρώτα απ' όλα τη στρατηγική τους, και ως αποτέλεσμα: ασχολούνται με κάτι που δεν απασχολεί κανέναν στην κοινωνία! Η κοινωνία ασχολείται με το εάν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος, "αν μπορούμε να τα καταφέρουμε έξω/σε ρήξη από/με ΕΕ και ΝΑΤΟ" και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ την απασχολεί τι ρόλο θα έχει η κοινοβουλευτική πάλη σε αυτό...

ε. διότι στο Βερολίνο μου πήρε 2 χρόνια να πείσω 2 από τα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να ασχοληθούν σοβαρά με το μεταναστευτικό κίνημα και να συμβάλουν στην οργάνωσή του μέσω της παρέμβασης στην Ελληνική Κοινότητα Βερολίνου. Οι υπόλοιποι ενέκριναν αλλά δεν βοηθάν καθόλου. Προτιμάνε τον ακτιβισμό χωρίς στόχευση και τις υψηλές επαφές με τους "Γερμανούς συντρόφους", δε στρατολογούν ούτε για δείγμα, δεν έχουν δημιουργήσει καμία μόνιμη συσπείρωση. Παρόλα αυτά με εγκαλούν σήμερα ότι με ενδιαφέρει μόνο η δουλειά από τα πάνω και ο κοινοβουλευτικός αγώνας,στ. διότι δεν τους είναι εύκολο να κάνουν τις υποχωρήσεις και θυσίες της βόλεψής τους και τη ΔΟΥΛΕΙΑ που απαιτείται για να "μεγαλώσουν" πολιτικά, αλλά από την άλλη επικαλούνται φοβικά την "αντικειμενική" ηγεμονία των ρεφορμιστών αν ανοιχτούν λίγο παραπέρα και ρισκάρουν...

στ. διότι δεν τους είναι εύκολο να κάνουν τις υποχωρήσεις και θυσίες της βόλεψής τους και τη ΔΟΥΛΕΙΑ που απαιτείται για να "μεγαλώσουν" πολιτικά, αλλά από την άλλη επικαλούνται φοβικά την "αντικειμενική" ηγεμονία των ρεφορμιστών αν ανοιχτούν λίγο παραπέρα και ρισκάρουν...

η. διότι αποδεσμεύεται τόσος κόσμος από ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ κι ούτε μας περνάει από το μυαλό η ένταξη στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ...

θ. διότι αντιμετωπίζουν πολύ από αυτούς την πολιτική πάλη ως χόμπι και αυτοέκφραση, αυτοολοκλήρωση και δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο, αντί για ΑΝΑΓΚΗ να απαντηθούν τα προβλήματα που ταλανίζουν τις ζωές μας, διότι "μετράει" για τον καθένα από εσάς περισσότερο το να δημοσιεύσετε από 2 σεντόνια με την αποψάρα σας, με λεξιλόγιο που δυσκολεύει τους μη μυημένους, παρά το να μετράτε χειροπιαστά αποτελέσματα από τη δράση σας...

Αποτέλεσμα: πατήσατε την μπανανόφλουδα των πολύ γρήγορων εκλογών που σας πέταξε ο ΣΥΡΙΖΑ...

Τί περιμένατε να κάνει η ΛΑΕ μέσα σε 1 μήνα, αλήθεια;

Να θέσει ως κύριο στόχο τη συνενόηση με αυτούς που δεν μπορούνε να συνενοηθούν μεταξύ τους εδώ και δεκαετίες; Να πάει να απευθυνθεί στη βάση των επιτροπών του "ΟΧΙ μέχρι το τέλος" και μέσα σε 1 μήνα να φτιάξει κόμμα, μέτωπο από τα κάτω και κοινοβουλευτική ομάδα; Να αλλάξει τη θέση της για την ΕΕ και τον καπιταλισμό και τις γραφειοκρατικές της συνήθειες μέσα σε 1 εβδομάδα; Να γίνουν, δηλ., από ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέσα σε 1 μήνα ώστε να μπορέσετε κι εσείς να κάνετε το μόνο μέτωπο που ξέρετε, δηλ. με τον εαυτό σας; Και εν τέλει γιατί; Τί έχουν να ζηλέψουν από εσάς όσον αφορά τα αποτελέσματα για το λαό; Εν τέλει και το δημοψήφισμα και την 6μηνη "σύγκρουση" με την ΕΕ, την τόσο διδαχτική για το λαό, οι "ρεφορμιστές" τα προκάλεσαν, άσχετα αν τους ξεπέρεσαν...

Έφτανε να κρατήσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μια ενιαία στάση μαζί με την ΜΑΡΣ, να αρνηθεί ευγενικά τη συμπαράταξη με τη ΛΑΕ σε αυτές τις εκλογές θέτοντας 2 απλούς όρους για την μετεκλογική συνέχεια: (α) τη δημοκρατική από τα κάτω δημιουργία του μετώπου μετά τις εκλογές με δικές του οργανώσεις βάσεις, (β) και τη σαφή στοχοθεσία για ρήξη με την ΕΕ στα πλαίσια ενός "πάση θυσία εκτός μνημονίων και πάσει θυσία εφαρμογή του μετωπικού προγράμματος με μονομερείς ενέργειες" που θα έπαιρνε συγκεκριμένο περιεχόμενο ακριβώς μέσα από το πρόγραμμα, άσχετα από τη φρασεολογία στην οποία θα καταλήγαμε.

(Αλήθεια γιατί όλες οι συναντήσεις και οι ανταλλαγές κειμένων με τη ΛΑΕ δεν έγιναν δημόσια;..)

Αντί γι' αυτό αυτοδιαλυθήκατε, και επιβεβαιώσατε τη ΛΑΕ που δεν έκατσε και να σκάσει για εσάς, αλλά και το ΣΥΡΙΖΑ που πίεσε χρονικά τα πράγματα...

Η λαϊκή πάλη στο επόμενο διάστημα θα ξεπεράσει τις ηγεσίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΛΑΕ όπως έχει ήδη ξεπεράσει τις "προδοτικές" ηγεσίες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Όσοι από εμάς βρεθήκαμε τα τελευταία χρόνια εκτός ΚΚΕ έχουμε αναγνωρίσει τις αδυναμίες του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα μας, στεκόμαστε αυτοκριτικά και απέναντι στις δικές μας ευθύνες για το γεγονός ότι δεν είμασταν έτοιμοι να οδηγήσουμε το λαό σε μια διέξοδο από την κρίση υπέρ των συμφερόντων του. Είναι ώρα και για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να περάσει από αυτήν την αυτοκαθαρτική διαδικασία και να αποδείξει ότι αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό που ζει και αναπνέει μέσα στο λαϊκό κίνημα.

Η κρίση διασπάει (σιωπηρά) το ΚΚΕ, και φανερά το ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν είναι τυχαίο...

Όχι άλλα κλαψουρίσματα. Πάμε μπροστά.

Χρειαζόμαστε ΚΚ και Λαϊκό Μέτωπο. ΧΘΕΣ.