Κουτσούμπας στην ...Terra Incognita!*

Παρατίθεται παρακάτω εκτενές απόσπασμα από τη συνέντευξη του γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα στον Γ. Παπαδάκη στον ΑΝΤ1 (υπογραμμίσεις δικές μου με έντονα γράμματα). 

Προσπερνάει κανείς τη γνωστή -δογματική και βολική...- σύνδεση της εξόδου από την ΕΕ με τη σοσιαλιστική επανάσταση, το τηλεοπτικό κήρυγμα για το σοσιαλισμό και το πώς θα οργανωθεί το κράτος μετά την επανάσταση (πρόκειται περί συνέντευξης πολιτικού αρχηγού ή περί μεταμεσονύκτιας φοιτητικής συζήτησης;...), 

διότι αυτή τη φορά, ο γγ του ΚΚΕ επέλεξε να μας παρουσιάσει και νέες πλευρές της "Νέας Ουτοπίας" που προτείνει τελευταία η ηγεσία του ΚΚΕ (κατά το "Νέα Ελλάδα" για την οποία τσακώνονται τώρα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ): 

• από τη μια, επανάσταση χωρίς κόμμα, σοσιαλιστική εξουσία χωρίς κόμμα, στην οποία το ΚΚΕ θα δίνει απλά το ..."παρόν", λαός χωρίς κόμματα διότι τον διχάζουν με τεχνητό τρόπο, κόμματα που δραστηριοποιούνται μέσω των μελών τους, αλλά όχι ως ...κόμματα, 
• και από την άλλη, κοινωνική συμμαχία/κίνημα που θα είναι όμως ...πολιτική/ό, που θα παλεύει ενάντια σε ΕΕ-μονοπώλια-καπιταλισμό, που θα ...καταθέτει νόμους και θα αλλάζει ...πολιτικούς συσχετισμούς (απορία: ποιών κομμάτων τους συσχετισμούς;...), μια πολιτική συμμαχία ...κοινωνικών δυνάμεων και όχι κομμάτων, που θα εφαρμόσει το φιλολαϊκό πολιτικό πρόγραμμα ...της εργατικής τάξης!

Μπορεί ο αναγνώστης να θαυμάσει τη διαλεκτική σύνδεση του πολιτικού με το κοινωνικό! Την ΤΑΥΤΙΣΗ!

Το κίνημα γίνεται κόμμα και το κόμμα κίνημα! Και φυσικά, έτσι όλοι ψηφίζουμε ΚΚΕ, το οποίο, όμως, θα έχει ταυτιστεί με εμάς, το λαό! Ώστε όλοι να γίνουμε ...ΕΝΑ και να ζήσουμε εμείς καλά και ο ...Κουτσούμπας καλύτερα! 

Δεν ξέρω σε ποιον κόσμο νομίζει ότι ζει ο γγ του ΚΚΕ, αλλά αυτά δεν πρέπει να λέγονταν ούτε στην Terra Incognita* μετά από πολύ ...πιοτό...

*Terra Incognita:  σκληροπυρηνικό αναρχικό στέκι της Θεσσαλονίκης

"

- Κύριε Γενικέ, τα άλλα κόμματα λένε «δώστε τη δύναμη σε αυτή την κυβέρνηση για να μπορέσει να αλλάξει τα πράγματα». Εσείς τι λέτε –λέτε πράγματα που ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά των ανθρώπων, πολλοί από αυτούς λένε ότι δεν υπάρχει πουθενά προηγούμενο σε καμιά γωνιά του πλανήτη ή λένε ότι είναι κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις, αλλά δεν ξέρουν πόσο ρεαλιστικές είναι. Καταλήγουν όμως λέγοντας το εξής, ότι «το ΚΚΕ με καλεί για ανατροπή του συστήματος», με ανατροπή του συστήματος μέσα από ποια διαδικασία; Να φέρω το ΚΚΕ στην κυβέρνηση; Όχι, λέτε εσείς. Μπορείτε να μας πείτε με ποια διαδικασία θα έχουμε την ανατροπή;

- Σήμερα, για παράδειγμα, αυτό που προτείνουμε ως ΚΚΕ είναι να φτιαχτεί μια πλατιά Λαϊκή Συμμαχία μέσα στο λαό γιατί πρέπει να αντιπαρατεθείς με την τάξη που έχει την εξουσία…

- Συμμαχία με το λαό ή με κάποια κόμματα;

- Αν εκτιμήσουμε και έτσι είναι -εμείς πιστεύουμε ότι έχουμε δίκιο- ότι υπάρχει η τάξη που βρίσκεται και έχει πραγματικά την εξουσία, που είναι το κεφάλαιο, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, πέστε τους όπως θέλετε -τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι κλπ.- αυτοί που κερδοφορούν σε βάρος του λαού, και από την άλλη μεριά υπάρχει ένας λαός που είναι εργάτης, είναι άνεργοι σήμερα, είναι επαγγελματοβιοτέχνες, είναι φτωχοί αγρότες, γυναίκες και νέοι άνθρωποι των λαϊκών οικογενειών που ζουν μέσα σε αυτήν την κατάσταση. Θα πρέπει λοιπόν να διαχωρίσουμε εδώ την κοινωνία και να πούμε ότι από τη μια μεριά είναι εκείνοι που έχουν την εξουσία -που λύνουν και δένουν- και οδηγούν συνεχώς το λαό μας εκεί, μέσω φυσικά των πολιτικών τους εκπροσώπων, που είναι τα πολιτικά κόμματα που τουλάχιστον στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, έχουν βρεθεί διαχρονικά ανά 4ετία ή 2ετία ή 3ετία στην κυβερνητική εξουσία και από την άλλη μεριά είναι ο ελληνικός λαός. Αυτόν το λαό πρέπει να ενώσουμε. Οι διαχωρισμοί που δημιουργούν πολιτικά κόμματα, όπως το από εδώ είναι ο εργάτης ή ο αγρότης ο «αντιμνημονιακός» από εκεί είναι ο «μνημονιακός», από εδώ είναι ο «δεξιός» από εκεί είναι ο «αριστερός», ο «κεντρώος» ή δεν ξέρω τι, από εδώ είναι ο κομμουνιστής και από εκεί ο άλλος. Κατά τη γνώμη μας, αυτοί είναι διαχωρισμοί του παρελθόντος, του πολύ μακρινού παρελθόντος κιόλας και πρέπει να τελειώσουν αν θέλουμε να μιλάμε για σύγχρονη πολιτική και να βλέπουμε το μέλλον και το τι πρέπει να κάνουμε, μπροστά. Άρα αυτός ο λαός μπορεί να ενωθεί και μπορεί να ενωθεί και στην καθημερινή του πάλη για τα προβλήματα.

- Με ποια ηγεσία;

- Για παράδειγμα, υπάρχουν ηγεσίες στα συνδικάτα, υπάρχουν Λαϊκές Επιτροπές. Δεν είναι απαραίτητο οι ηγεσίες των κομμάτων να ποδηγετούν το λαϊκό κίνημα, τους φορείς. Εμείς θεωρούμε και με τις Αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου ότι τα κόμματα δεν πρέπει να συμμετέχουν, και το ΚΚΕ, μέσα σε αυτή τη Λαϊκή Συμμαχία, είτε είναι μαζικοί φορείς, είτε είναι σωματεία, σύλλογοι, Λαϊκές Επιτροπές - όπως και αν εμφανίζονται- σε μια τέτοια κινηματική διαδικασία μέσα στο λαό, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές. Τα πολιτικά κόμματα θα πρέπει να συμμετέχουν μέσω των μελών τους, μέσω των στελεχών τους, των οπαδών τους και να δραστηριοποιούνται εκεί και όχι ως κόμματα. Γιατί εδώ μπαίνει και το ζήτημα της αυτοτέλειας των πολιτικών κομμάτων και άλλα ζητήματα αφού θα αρχίσουμε μετά να ψάχνουμε αν συνεργαζόμαστε κόμματα και ηγεσίες -να βρούμε τις συνιστώσες, τη συνισταμένη, ο ένας λέει έτσι, ο άλλος λέει αλλιώς και να πάμε να καπελώσουμε ποιος θα πάρει την πλειοψηφία. Αυτή η συμμαχία, βέβαια, θα πρέπει να έχει κατεύθυνση, δεν σημαίνει ότι θα είναι μια κοινωνική και «απολιτίκ» συμμαχία, να το πω έτσι. Θα έχει κατεύθυνση και συγκεκριμένη πολιτική, θα έχει προσανατολισμό, θα παλεύει ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια σε αυτό το σύστημα, ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, σήμερα θα αλλάζει συσχετισμούς, θα καταθέτει προτάσεις νόμου, προτάσεις αλλαγών, θα καθυστερεί μέτρα, θα κερδίζει κατακτήσεις και βέβαια αύριο με το λαό στην εξουσία, όταν πραγματικά θα δώσει τη δύναμη -και αυτό θα γίνει πολύπλευρα, και με εκλογές βουλευτικές, και με ευρωεκλογές, και με δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, και με εκλογές στα εργατικά σωματεία, κέντρα, συνομοσπονδίες και ομοσπονδίες, σε όλους τους χώρους είτε αφορούν εργάτες, είτε ΕΒΕ, είτε αγρότες. Και έτσι θα δημιουργείται αυτό το κίνημα, αυτή η μεγάλη συμμαχία που θα μπορεί να διεκδικήσει την εξουσία και να αντιπαρατεθεί με ένα πρόγραμμα σύγκρουσης με αυτές τις πολιτικές. Εδώ βεβαίως εμείς θέτουμε ορισμένα ζητήματα, τις προϋποθέσεις που ρωτάνε πάρα πολλοί και με ρωτήσατε και εμμέσως κι εσείς. Βεβαίως, σε μια τέτοια διακυβέρνηση, σε μια τέτοια εξουσία, το ΚΚΕ θα δώσει το «παρών», αλλά εδώ προϋποθέτει ότι σε αυτήν την εξουσία να είναι ο λαός πρωταγωνιστής.

- Με άλλες δυνάμεις;

- Αφήστε τις πολιτικές δυνάμεις. Σας λέω για την πολιτική συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων που θα διεκδικούν εκεί. Εκεί το Κόμμα θα στηρίξει μέσω των μελών του, των οπαδών - παντού, αλλά με στόχο την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση του πλούτου.

- Αυτά όμως κάποιος πρέπει να τα αποφασίσει.

- Αυτά θα τα αποφασίσει η κυβέρνηση, στην οποία ο λαός θα έχει δώσει την εμπιστοσύνη του και αυτή η κυβέρνηση, η διακυβέρνηση, η λαϊκή εξουσία…

- Κυβέρνηση ΚΚΕ;

- Το ΚΚΕ σας ξαναλέω θα συμμετάσχει μέσω των μελών και στελεχών του σε αυτή τη διαδικασία και θα στηρίζει και θα δίνει το «παρών». Εμείς δεν θεωρούμε ότι εκεί θα πρέπει τα πολιτικά κόμματα και οι ηγεσίες να είναι το κυρίαρχο. Αλλιώς θα πίνουμε καφέ μπροστά στα κανάλια, θα συζητάμε δήθεν για προγράμματα και τα προγράμματα θα παραπέμπονται στις καλένδες. Το φιλολαϊκό πρόγραμμα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων πρέπει να γίνει με διαδικασίες κινήματος και θα είναι πολιτικό. Η κεντρική εξουσία η οποία θα εκλέγει από τους τόπους δουλειάς, από τις συνελεύσεις των εργαζομένων, από τους κλάδους…

- Μιλάτε για ένα κίνημα…

- Μιλάμε και για κίνημα, και για άλλο κοινωνικό σύστημα. Για νέα κοινωνική οργάνωση. Αν πας στην πεπατημένη, δεν θα κάνεις τίποτα. Στην πεπατημένη προχωράνε χρόνια τώρα, με επιλογές βέβαια του ελληνικού λαού, όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και σε άλλες χώρες και με τη συμμετοχή Κομμουνιστικών Κομμάτων.

- Άρα κατάργηση του συστήματος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας;

- Όχι, δεν είναι θέμα κατάργησης. Είναι θέμα ο ίδιος ο λαός να αποφασίσει να πάει σε έναν ανώτερο τύπο δημοκρατίας. Αυτό που λέμε για παράδειγμα είναι ότι οι βουλευτές, οι αντιπρόσωποι του λαού -όπως θέλετε πέστε τους- οι βουλευτές, αυτοί που θα εκπροσωπούν το λαό σε ένα κοινοβούλιο ή σε μια συνέλευση των αντιπροσώπων σε πανεθνική κλίμακα, θα πρέπει να εκλέγονται από τους τόπους δουλειάς, μέσα από τα πανεπιστήμια, μέσα από τα εργοστάσια, τους κλάδους και βεβαίως να είναι ανακλητοί. Όχι να είναι εφ’ όρου ζωής εκεί ή για μια τετραετία. Θα πρέπει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που έστειλαν εκεί τους αντιπροσώπους, οι ίδιοι να τους ανακαλούν. Αυτά θα νομοθετηθούν βέβαια.

- Κύριε Κουτσούμπα, αν αυτοί οι οποίοι θα εκλεγούν μέσα από τους χώρους δουλειάς ή μέσα από τα πανεπιστήμια δεν είναι κομμουνιστές, τότε τι θα γίνει;

- Πρωτοπόροι εργάτες να είναι. Εγώ είπα ότι δεν πρέπει να διαχωρίσουμε, δεν θα είναι μόνο μέλη του ΚΚΕ. Άλλωστε εδώ και σήμερα, που ζούμε σε άλλη κοινωνία, μέσα στα ψηφοδέλτιά μας έχουμε συνεργαζόμενους που δεν είναι ούτε μέλη του ΚΚΕ, ούτε αν θέλετε καν στενοί ψηφοφόροι του ΚΚΕ. Έχουμε στο ευρωψηφοδέλτιο, για παράδειγμα, όπως και στα δημοτικά και περιφερειακά ψηφοδέλτια ανθρώπους που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, από τον ΣΥΡΙΖΑ. που το επέλεξαν όμως -όχι τυχάρπαστα όμως, προεκλογικά για τις 20 μέρες- ανθρώπους που μπορεί να είναι στο χώρο της διανόησης ή πανεπιστημιακοί, άλλους που προέρχονται από το χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Υποστράτηγοι, αντιναύαρχος - όπως ο υποψήφιός μας ο Ντουνιαδάκης που είναι στο ευρωψηφοδέλτιο- από τα Σώματα Ασφαλείας, όπως ο Μιχάλης Μιχαήλ, που είναι άνθρωποι που συμπαρατάσσονται με το ΚΚΕ, η πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αμαλιάδας που ήταν στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και έφυγε πριν δύο χρόνια. Εδώ και σήμερα έχουμε ανθρώπους που προέρχονται από άλλους χώρους, αλλά είναι αγωνιστές. Είναι άνθρωποι που δίνουν στοιχειώδεις εγγυήσεις. Είναι μέσα στο λαό και αγωνίζονται γι’ αυτόν και δεν είναι μετεγγραφές κάποιων πολιτικών προσώπων που τους έχουμε γνωρίσει, έχουν ψηφίσει σωρεία αντιλαϊκών νόμων, έχουν κρατήσει μια στάση, έχουν στηρίξει -ας το πω έτσι λαϊκά και απλά- τη «λαμογιά» και τώρα εμφανίζονται ως προοδευτικοί, ως αριστεροί ή προσχωρούντες προεκλογικά σε άλλα πολιτικά κόμματα.

"