Συνέντευξη Κουτσούμπα στο enikos.gr: σκυλί που γαυγίζει δε δαγκώνει...

Το κεντρικό επιχείρημα της ηγεσίας του ΚΚΕ, ότι μια κυβέρνηση που θα έρχονταν σε αντίθεση με τον ιμπεριαλισμό (πχ διαγραφή χρέους, έξοδος από ΕΕ και Ευρώ) θα έπρεπε να έχει τα οικονομικά "εργαλεία" και την πραγματική εξουσία στα χέρια της για να νικήσει, είναι κατά βάση σωστή. Αυτό το επιχείρημα σκιαγραφεί ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας στο παρακάτω απόσπασμα της συνέντευξής του στο enikos.gr:

-- Αν ο Παπανδρέου το 2010 αντί να βγει και να πει για το πρώτο μνημόνιο έβγαινε και έλεγε διαγράφω μονομερώς το χρέος. Ποια θα ήταν η επόμενη μέρα;

-- Χρεοκοπία θα ήταν. Θα ήταν το ίδιο μ' αυτό που λένε διάφορες δυνάμεις εδώ στην Ελλάδα που εμφανίζονται και ως επαναστατικές και ως αριστερές κ.λπ., να φύγουμε από το ευρώ μόνο, από την Ευρωζώνη. Θα ήταν το ίδιο. Μα, αν φύγεις μόνο από το ευρώ, την Ευρωζώνη, χωρίς να φύγεις από την ΕΕ και χωρίς να έχεις τα εργαλεία - προσέξτε, αυτό πρέπει να καταλάβει και ο κόσμος - για να έχεις τα εργαλεία, πρέπει να κοινωνικοποιήσεις επιχειρήσεις, τη βαριά βιομηχανία. Πρέπει να τον πάρει στα χέρια του ο λαός τον πλούτο αυτόν. Αλλιώς δε γίνεται. Αλλιώς είναι δώρο - άδωρο να λες να φύγω από το ευρώ, να φύγω από την ΕΕ και ο καπιταλισμός να μένει καπιταλισμός, βεβαίως μετά θα απομονωθείς. Γιατί έτσι πού θα βρεις συνεργασίες; Ενώ αλλιώς, με τέτοια εξουσία, έξω από την ΕΕ μπορείς να βρεις και άλλες χώρες που θα συνεργαστείς. Θα κάνεις ισότιμη συνεργασία και ανταλλαγή προϊόντων γιατί στην Ελλάδα έχεις προϊόντα που παράγεις πάρα πολύ καλά, που δεν τα έχουν άλλες χώρες και δεν έχεις προϊόντα που παράγουν άλλες χώρες. Αρα θα έκανες αμοιβαία επωφελείς συμφωνίες.

 Ωστόσο, η ηγεσία του ΚΚΕ αυτή τη στιγμή αγνοεί τελείως τη δυναμική των γεγονότων, τη διαλεκτική του υποκειμενικού παράγοντα (πολιτικες διαθέσεις του λαού) με τους αντικειμενικούς, της τακτικής με τη στρατηγική.

Από πού προκύπτει ότι μια τέτοια κυβέρνηση, με τη στήριξη του λαού, δεν μπορεί να αποκτήσει στην πορεία όλα τα "εργαλεία", δηλ. να προβεί στην πορεία σε ευρείες κοινωνικοποιήσεις των μονοπωλίων; Η διαγραφή του χρέους, η συνεπαγόμενη έξοδος από Ευρώ και ΕΕ, οι κοινωνικοποιήσεις στρατηγικών τομέων της οικονομίας με πρώτες τις τράπεζες και τις πρώην ΔΕΚΟ, οι δημοκρατικές αλλαγές σε κράτος, πολίτευμα, σώματα ασφαλείας, ΜΜΕ, είναι αιτήματα που ωριμάζουν καθημερινά στις συνειδήσεις μεγάλου κομματιού του λαού. Αν ο λαός μπορεί να στηρίξει βραχυπρόθεσμα μια κυβέρνηση με ένα τέτοιο πρόγραμμα, θα έρχοταν η ίδια η ζωή που θα έβαζε και τα υπόλοιπα ερωτήματα στο λαό, δηλ. για την κοινωνικοποίηση των υπόλοιπων μονοπωλίων, με τρόπο που θα ήταν πολύ πιο εύκολο για το λαό να το συνειδητοποιήσει, να το επιλέξει και να αγωνιστεί γι' αυτό.

Το ΚΚΕ έχασε πριν από 2-3 χρόνια μια μεγάλη ευκαιρία: να αναλάβει το ίδιο την πρωτοβουλία για ένα κοινωνικοπολιτικό λαϊκό μέτωπο διεξόδου από την κρίση με λίγο-πολύ τους παραπάνω κεντρικούς στόχους, αξιοποιώντας και την κυριαρχία του στο δρόμο, δηλ. στο λαϊκό κίνημα. Θα ήταν στο χέρι του ΚΚΕ τότε, από θέση ισχύος, να μη μείνει ο λαός μόνο σε αυτούς τους στόχους, αλλά να πάει την ιστορική εξέλιξη μέχρι το τέλος. Η ευκαιρία χάθηκε, διότι η ηγεσία του ΚΚΕ είτε δε θέλει, είτε δεν έχει εμπιστοσύνη στο λαό και στο ίδιο το κόμμα...


Αντίθετα, σήμερα, ο Δ. Κουτσούμπας ζητά από το λαό να συνειδητοποιήσει την αναγκαιότητα ουσιαστικά μιας άλλης μορφής οικονομίας και εξουσίας, στην ουσία της σοσιαλιστικής, ενώ ζει στον καπιταλισμό!:

-- Στις δεύτερες εκλογές το ΚΚΕ πλήρωσε ένα κόστος, ένα τίμημα που είπε δεν συνεργάζομαι με τον ΣΥΡΙΖΑ.

-- Γι' αυτό μιλάω...

-- Ναι, αλλά γιατί επιμένετε στην ίδια πολιτική;

-- Δείτε, όμως, το κίνημα, ο λαός τι κέρδη είχε απ' αυτή την απώλεια ψήφων και τη μείωση των δυνάμεων του ΚΚΕ. Είχε κάποιο κέρδος; Εδωσε 1.700.000 ψήφους, 27% στον ΣΥΡΙΖΑ, τον έκανε αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό το 1.700.000 πού είναι αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα; Εγώ δεν βλέπω κινητοποιήσεις.

Αντίθετα, οι 279.000 που κράτησαν, άντεξαν και είπαν όχι, έχει δίκιο το ΚΚΕ και θα τα βρούμε μπροστά μας αυτά που τώρα μας προειδοποιεί, θα γίνουν αργότερα στην πράξη - γιατί αυτό είπαν - αυτοί οι άνθρωποι ήταν στους δρόμους. Αν μετρήσετε τις απεργιακές κινητοποιήσεις της ΓΣΕΕ που συμμετείχαν τα μέλη, οι φίλοι του ΚΚΕ, οι ΚΝίτες, οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ, τόσοι είναι σε όλη την Ελλάδα, αν μετρήσετε τις κινητοποιήσεις των αγροτών και των ΕΒΕ θα δείτε ότι αυτοί ήταν πανταχού παρόντες, οι υπόλοιποι πού βρίσκονται; Αρα ο λαός μας δεν κέρδισε από αυτή την ιστορία.

Θα ήταν αστείο να πιστέψει κανείς ότι ένα κόμμα, οποιοδήποτε κόμμα στη χώρα μας και παντού, πόσο μάλλον ένα Κομμουνιστικό Κόμμα, δεν έχει στο μυαλό του αυτό που λέμε κυβέρνηση, εξουσία. `Η ότι δεν θέλει να κυβερνήσει, να γίνει εξουσία. Αλλωστε, το ΚΚΕ από τότε που ιδρύθηκε αυτό θέλει, αυτό έχει στο πρόγραμμά του. Να οδηγήσει την εργατική τάξη, το λαό, στην εξουσία. Αρα δεν ισχύει ότι δεν θέλουμε να κυβερνήσουμε. Αλλο πράγμα λέμε εμείς. Οτι σήμερα - γιατί γι' αυτές τις συνθήκες μιλάμε, σήμερα ή αύριο το πρωί ή σε δυο μήνες, το Μάη - μια κυβέρνηση είναι ένα όργανο, ένα εργαλείο μιας πολιτικής εξουσίας. Στην ανάλυση τη δική μας - και θέλουμε να το σκεφτείτε αυτό το πράγμα, να προβληματιστείτε γύρω απ' αυτό το ζήτημα - την πολιτική εξουσία, την πραγματική εξουσία την έχει σήμερα μια τάξη. Αυτή η τάξη είναι οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, αυτοί είναι. Δεν είναι τα κόμματα που φαίνονται μπροστά ή που δημιουργούν κυβερνήσεις. Τα κόμματα αυτά υπηρετούν αυτά τα συμφέροντα μέσω των κυβερνήσεων. Σ' αυτές τις συνθήκες πρέπει να δούμε αν υπάρχει δυνατότητα με τις υπάρχουσες κοινωνικές πολιτικές δυνάμεις, μ' αυτούς που είναι στην εξουσία και αν υπάρχει δυνατότητα να μπορεί το ΚΚΕ να μπει εκεί. Εμείς λέμε όχι. Και πρέπει ο λαός μας να διαχωριστεί στην πράξη γι' αυτά τα ζητήματα. Αν δηλαδή δεν καταλάβει σήμερα ο εργάτης, ο αγρότης που είναι στα μπλόκα, ο επαγγελματίας που βάζει λουκέτο στο μαγαζί του, ο μαθητής, ο φοιτητής, ο σπουδαστής ότι απέναντί του δεν έχει έναν οποιονδήποτε αντίπαλο, ότι τα συμφέροντά του δεν μπορεί να είναι ίδια με όλους αυτούς τους υπόλοιπους. Αρα θα πρέπει να τους ανατρέψει, θα πρέπει να κάνει και τις επιλογές του. Αντιπολίτευση δεν κάνει ο εργάτης που παλεύει στο εργοστάσιο, ο εργαζόμενος που παλεύει στη δημόσια υπηρεσία; Ο φοιτητής δεν πρέπει να αντιπολιτεύεται και μάλιστα θαρρετά και τον εργοδότη του και την κυβέρνηση που τον υπηρετεί ή οποιοδήποτε κόμμα τον εκφράζει; Ετσι είναι το ζήτημα.

 Πρακτικά ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, με την τελευταία υπογραμμισμένη από εμένα με έντονα γράμματα παράγραφο, ζητά από το λαό να γίνει κομμουνιστής! Μόνο οι κομμουνιστές, δηλ. η πολιτική πρωτοπορία της εργατικής τάξης, συνειδητοποιούν σε τέτοιο βάθος την ταξικότητα της εξουσίας!

Ο Δ. Κουτσούμπας ζητά από το λαό να αναλάβει το ρόλο που έπρεπε να έχει το ΚΚΕ, δηλ. το ρόλο της πολιτικής πρωτοπορίας, μάλλον διότι το ίδιο το ΚΚΕ αρνείται να το κάνει!..

Μέχρι τότε, καλά όλα τα παραπάνω για την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αλλά μάλλον δικαιολογούν τον τίτλο της ανάρτησης αυτής...


Υ.Γ. Καλό είναι η ηγεσία του ΚΚΕ να κάνει κάποια στιγμή και μια κοινωνικοπολιτική ανάλυση του κόσμου που συσπειρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι δεν είναι μόνο πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, όπως φαίνεται να πιστεύει στην εν λόγω συνέντευξη ο Δ. Κουτσούμπας, αλλά και πολύς εργατόκοσμος, πολλοί μικροαστοί και διανοούμενοι, και πολλά μέχρι και σχετικά πρόσφατα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ... Δεν είναι όλος ο ΣΥΡΙΖΑ συμβιβασμένος με τα μονοπώλια και τη στρατηγική τους επιλογή για την ΕΕ και την Ευρωζώνη... Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δύο κόμματα σε ένα, και αυτό το ΚΚΕ θα έπρεπε να το λάβει υπόψην του στον τρόπο που κινείται πολιτικά και κινηματικά...