Σε αυτήν την ανάρτηση θα καταπιαστώ με το φαινόμενο της άκριτης -θρησκευτικού τύπου- στήριξης "στο Κόμμα" και του χυδαίου τρόπου δήθεν "υπεράσπισής του" από τους "εχθρούς" του, που χαρακτηρίζει κομμάτι (ελπίζω μειοψηφικό) του κόσμου του ΚΚΕ, μελών και οπαδών ή "φίλων" του. Την εμπειρία της απρόσωπης διαδικτυακής μορφής του φαινομένου αυτού που, κατά συντριπτική πλειοψηφία, συνοδεύεται και από τη δειλία της ανωνυμίας, μπορεί να τη γευτεί ο αναγνώστης σε
αυτήν τη συζήτηση στο ιστολόγιο Σφυροδρέπανο. (Μάλιστα αν κάνει μια βόλτα σε άλλα σχετικά ιστολόγια θα δει κάποιους τύπους που σχολιάζουν με ελάχιστο χρόνο απόκρισης, σχεδόν όλη τη μέρα, σαν να είχαν αναλάβει επαγγελματικά αυτή τη δουλειά...)
Αντίθετα, η παρούσα ανάρτηση γίνεται με αφορμή μια προσωπική και επώνυμη συζήτηση στο facebook με τον Γιώργο Σιαμέτη (ΓΣ), παλιό γνωστό μου από την ΚΝΕ στη Θεσσαλονίκη, το δημόσιο κομμάτι της οποίας μπορείτε να δείτε παρακάτω στις εικόνες. Ακολούθησε ένα ιδιωτικό μήνυμα εκ μέρους του, κατά τη γνώμη μου χυδαίο, το οποίο δε θα δημοσιεύσω προς το παρόν, σεβόμενος το γεγονός ότι δεν αναρτήθηκε δημόσια από τον ίδιο. Θα αναφέρω μόνο περιληπτικά τις βασικές αντιλήψεις που σκιαγραφούνται. Κυρίως πρόκειται για την αντίληψη που ταυτίζει τη δημόσια πολιτική κριτική στο ΚΚΕ, ή και την πολεμική προς τη γραμμή του, με συνειδητά εχθρική πράξη η οποία μετατρέπει αυτόν που εκφράζει την κριτική αυτή σε "συνειδητό εχθρό" του κόμματος. Επίσης διαφαίνεται μια αντίληψη ενάντια στη "διανόηση" και υπέρ των ....οικοδόμων (!), σαν να βρίσκονται σε αντιπαράθεση. Στο τέλος, ο ΓΣ αποφασίζει να με "μπλοκάρει" ως "προδότη", ώστε να μην μπορώ καν να του απαντήσω και να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, τελειώνοντας με αυτόν τον τρόπο μια συζήτηση που ο ίδιος ξεκίνησε με ένα μάλλον επιθετικό ή και ειρωνικό σχόλιο σε δική μου ανάρτηση! Επιλέγω να ασχοληθώ με αυτό το γεγονός για δύο λόγους. Πρώτον, διότι όποιος φέρεται άνανδρα και ανόητα καλό είναι να εκτίθεται γι' αυτό, ώστε να υπάρχει και μία περίπτωση στο μέλλον να κάνει την αυτοκριτική του.
Οι ανώνυμοι συκοφάντες του διαδικτύου, άλλωστε, γι' αυτό ακριβώς επιλέγουν την ανωνυμία: για να αποφύγουν την έκθεση και το να λογοδοτήσουν στην εργατική τάξη και στο κόσμο του ΚΚΕ, θυμίζοντας, κατ' αναλογία, τους κουκουλοφόρους δοσίλογους στην Κατοχή που φορούσαν κουκούλες για να προστατευτούν από την τοπική κοινωνία, την οποία διατείνονταν ότι εξυπηρετούσαν με τις πράξεις τους... (Εννοείται ότι ο ΓΣ δεν είναι σε αυτήν την κατηγορία καθώς μου μίλησε ονομαστικά και προσωπικά). Δεύτερον, διότι έχει μια αξία να σχολιάσει κανείς τη συμπεριφορά και τις αντιλήψεις αυτές, από την άποψη του συνεπειών τους για το ΚΚΕ και για την εργατική τάξη.
Ας δούμε λοιπόν ποιός είναι "εχθρός" (και μάλιστα "συνειδητός") του κόμματος και πώς πρέπει να γίνεται η κριτική σε ένα κομμουνιστικό κόμμα...
